در سالهای اخیر شرکتهای مخابرات استانی وضعیت عملکردی مناسبی نداشته و روند عملکردی آنان با مرور زمان بدتر نیز شده است. وضعیت عملکردی بیانشده، موجبات نگرانی نسبت به وضعیت مالی این شرکتها را ایجاد کرده است. از این رو هدف این پژوهش، ارزیابی توانمندی مالی شرکتهای مذکور با استفاده از مدلهای پیشبینی ورشکستگی است. برای ارزیابی توانمندی مالی این شرکتها در طول سالهای 1391 تا 1394، از سه شاخص خارجی ورشکستگی آلتمن، زیمسکی، اسپرینگیت و 4 شاخص بومیشده (یا کاملاً بومی) آلتمن تعدیلشده، زیمسکی تعدیلشده، اسپرینگیت تعدیلشده و کردستانی- تاتلی استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که بر اساس شاخصهای خارجی در سالهای 1391 تا 1394 به ترتیب 23/0، 16/0، 13/0 و 16/0 شرکتهای مخابرات استانی در وضعیت سلامت مالی قرار دارند؛ این نتایج برای شاخصهای بومی و برای سالهای یادشده به ترتیب برابر با 42/0، 27/0، 24/0 و 17/0 است. مقایسه شاخصهای مذکور نشان میدهد که شاخصهای بومی نسبت به شاخصهای خارجی وضعیت بهتری را ترسیم میکنند. در حالت کلی میتوان نتیجه گرفت که شرکتهای یادشده دارای وضعیت مالی مناسبی نبوده و با گذشت زمان توانمندی مالی آنها افت قابل ملاحظهای داشته است. همچنین در صورتی که داراییهای این شرکتها تجدید ارزیابی شوند، وضعیت مالی آنان بدتر نیز خواهد بود.