بنگاه­های صنعتی کشور می ­توانند در ایجاد و توسعه ظرفیت­های نوآوری و به­کارگیری آن در فرایند تولید نقش بسزایی داشته باشند. در این مقاله، ضمن تحلیل وضعیت جذب و نوآوری در ایران، عوامل مؤثر بر میزان هزینه­های تحقیق و توسعه به عنوان شاخصی از ظرفیت جذب در صنایع ایران با استفاده از داده­های ترکیبی صنایع متوسط برای سال­های 1388-1392 و با به­کارگیری روش داده­های ترکیبی پویا (DPD) بررسی شده است. برای این منظور، کل صنایع کشور در قالب 23 صنعت بر اساس تقسیم­بندی کدهای دورقمی ISIC، طبقه­بندی شده است. نتایج این مطالعه نشان می­دهد که اندازه بنگاه­ها، بهره­وری نیروی کار، ارزش تولید و صادرات، عوامل تعیین­کننده فعالیت­های نوآورانه در بنگاه­های صنعتی ایران هستند. از این‌ رو، حمایت از آموزش نیروی کار توسط بنگاه­ها، ادغام بنگاه­ها و حمایت از افزایش اندازه بنگاه­ها، بهبود بسترهای تعامل بنگاه­ها داخلی با بنگاه­های خارجی، تشویق بنگاه­ها به سمت صادرات محور شدن و حمایت از فعالیت­های مولد توصیه می­شود.