در این پژوهش تلاش میشود تا جهتگیری کلی سیاستهای بازرگانی خارجی ایران در بازه زمانی (1390– 1338) مورد مطالعه قرار گیرد. به این منظور سیاستها، اقدامات و عملکرد بازرگانی خارجی کشور با استفاده از چندین شاخص به شیوه تحلیل تاریخی بررسی شد و تلاش شد تا این جهتگیری در قالب راهبردهای درونگرا و برونگرا نشان داده شود تا زمینههایی را برای برنامهریزیهای بهتر در آینده فراهم آورد. بر پایه یافتههای پژوهش شاخص ارزشافزوده بخش صنعت نسبت به تولید ناخالص داخلی، نسبت صادرات غیرنفتی به تولید ناخالص داخلی، ترکیب واردات، نرخ برابری مؤثر نسبی، رابطه مبادله، آزادی اقتصادی و موانع تعرفهای و غیرتعرفهای نشان میدهند که در 5 دهه گذشته جهتگیری غالب تجارت خارجی کشور درونگرایی یا بهعبارتی جانشینی واردات بوده است.
Eltejaie E, pourbagher Z. A Survey on the Direction of Iran’s Foreign Trade Policy . qjfep 2014; 2 (7) :109-134 URL: http://qjfep.ir/article-1-121-fa.html
التجائی ابراهیم، پورباقر زهرا. بررسی جهتگیری سیاستهای بازرگانی خارجی ایران . فصلنامه سیاست های مالی واقتصادی. 1393; 2 (7) :109-134