این پژوهش به بررسی تأثیر تصاحب یا تحصیل شرکت‌ها بر عملکرد مالی آن‌ها با تحلیل نقش توانایی مدیریت شرکت‌های تحصیل شده در ایران برای اولین بار می‌پردازد. جهت دستیابی به این هدف، ۷۱ شرکت بورسی در بازه زمانی ۱۳۸۹ تا ۱۴۰۰ که با تحصیل سهام آن‌ها به‌صورت عمده و بلوکی مالکیت و مدیریت اصلی آن تغییر یافته بود و طبق مدل ارائه شده کردستانی و تاتلی (۱۳۹۲) در مراحل درماندگی مالی قرار داشته و یا ورشکسته بودند، به عنوان شرکت هدف انتخاب گردیدند. با ایجاد محدودیت‌های نمونه‌گیری ۷۱ شرکت دیگر از بازار بورس و اوراق بهادار که طی این بازه زمانی، عملیات تحصیل نداشتند و در مراحل درماندگی مالی قرار داشته و یا ورشکسته بودند، به عنوان گروه کنترل انتخاب گردیدند. با استفاده از فرمول ورشکستگی مذکور، شاخص سلامت مالی شرکت‌ها محاسبه شد و با استفاده از مدل دمرجیان و همکاران (۲۰۱۲) سطح توانایی مدیران شرکت‌های منتخب بررسی گردید. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد تحصیل شرکت‌ها بر سلامت مالی آن‌ها در سال‌های بعد از تحصیل تأثیر مثبت و معنادار داشته و تأثیر توانایی مدیریت شرکت‌های تحصیل شده بر سلامت مالی آن‌ها در سطح ۵ درصد مثبت و معنادار است. با مقایسه میانگین سلامت مالی با استفاده از آزمون t زوجی و سطح توانایی مدیریت با استفاده از آزمون دوجمله‌ای در دو سال قبل و دو سال بعد از تحصیل نتیجه‌گیری شد که تحصیل شرکت‌ها و توانایی مدیران بر سلامت مالی آن‌ها تأثیر مثبت و معناداری گذاشته و منجر به افزایش سلامت مالی شرکت‌ها در دو سال بعد از تحصیل گردیده است. بنابراین به‌طورکلی می‌توان نتیجه گرفت که تحصیل شرکت‌ها بر سلامت مالی آن‌ها در سال‌های بعد از تحصیل تأثیر داشته و سلامت مالی افزایش یافته است، مدیران توانمند در افزایش سطح سلامت مالی شرکت‌ها نقش چشمگیری ایفا می‌کنند.
