[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: جستجو :: ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
تماس با ما::
اطلاعات آماری نشریه::
::
بانک ها ونمایه نامه ها

 

..
انجمن علمی اقتصاد اسلامی ایران

..
شبکه های اجتماعی




 
..
سامانه مشابهت یاب


 
..
:: دوره 12، شماره 46 - ( فصلنامه سیاست های مالی و اقتصادی 1403 ) ::
جلد 12 شماره 46 صفحات 85-49 برگشت به فهرست نسخه ها
برآورد نرخ تنزیل اجتماعی در ایران
امیرحسین منتظرحجت* ، ابراهیم انواری ، نیلوفر فرشین
دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی
چکیده:   (199 مشاهده)
توجه به ارزیابی طرح‌ها در بخش عمومی یا دولتی از اهمیت بسزایی برخوردار است چراکه بعضاً انگیزه اقتصادی برای استفاده‌ی کارا از منابع در این بخش نسبت به بخش خصوصی کمتر بوده در حالی که دامنه اثرات طرح‌ها در این بخش بسیار وسیع است. استفاده از یک نرخ تنزیل اجتماعی روزامد و صحیح می‌تواند سطح رفاه حاصل از سرمایه‌گذاری در این بخش را حداکثر نماید. طی سال‌های اخیر و به دلیل نوسانات شدید اقتصادی، نرخ‌های تنزیل اجتماعی برآورد شده‌ی پیشین قابل استفاده نبوده و لازم است بر اساس شرایط اقتصادی به‌روزرسانی شوند. بنابراین، پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این پرسش است که نرخ تنزیل اجتماعی چقدر است. بازه زمانی این مطالعه سال‌های 1400-1365 است. وجه تمایز این مطالعه با مطالعات داخلی پیشین در استفاده از دو رویکرد شواهد رفتاری و رویکرد ارزش‌های آشکار شده برای استخراج این نرخ در ایران است. اجزای نرخ تنزیل اجتماعی در این مطالعه شامل نرخ رشد مصرف سرانه حقیقی، کشش مطلوبیت نهایی مصرف و نرخ مرگ‌ومیر است. بر اساس یافته‌های این پژوهش، نرخ تنزیل اجتماعی بر اساس دو رویکرد شواهد رفتاری و رویکرد ارزش‌های آشکار شده به ترتیب برابر67/4 و 70/4 درصد به دست آمد که میانگین آن‌ها 685/4 درصد خواهد بود
واژه‌های کلیدی: نرخ تنزیل اجتماعی، رویکرد شواهد رفتاری، رویکرد ارزش‌های آشکارشده جامعه.
متن کامل [PDF 1504 kb]   (64 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: تخصصي
فهرست منابع
1. اسدی، مهراد (1397). بررسی روند و عوامل مؤثر بر نرخ تنزیل اجتماعی در ایران. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تربیت مدرس.
2. اسلاملوییان، کریم؛ استادزاد، علی حسین (1393). برآورد نرخ رجحان زمانی در ایران با استفاده از الگوریتم بازگشتی. تحقیقات اقتصادی، 49(2)، 294-267.
3. پرمن، راجر؛ ما، یو؛ مک‌گیل‎ری، جیمز (1949). اقتصاد محیط زیست و منابع طبیعی. ترجمه حمیدرضا ارباب. نشر نی، تهران. 82-68.
4. حسینی، سید عقیل. (1398). تعیین نرخ تنزیل اجتماعی برای سیاستگذاری‌های اقتصادی با توجه به معیار پایداری و عدالت بین نسلی. فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد اقتصادی، 8(28).
5. دلالی اصفهانی، رحیم؛ بخشی دستجردی، رسول؛ حسینی، جعفر (۱۳۸۷). بررسی نظری و تجربی نرخ ترجیح زمانی: مطالعه موردی اقتصاد ایران (سال‌های ۸۱-۱۳۵۱)، مجله دانش و توسعه، سال 15(25)، ۱۶۷-۱۳۷.
6. شیردل، رامین؛ صادقی، حسین؛ عصاری آرانی، عباس؛ عبدلی، قهرمان (1396). برآورد نرخ تنزیل اجتماعی ایران با رویکرد رجحان زمانی جامعه. فصلنامه سیاست‌‌های مالی و اقتصادی، 5(۱۸)، 24-7.
7. عبدلی، قهرمان (۱۳۸۸). تخمین نرخ تنزیل اجتماعی برای ایران، پژوهشنامه اقتصادی، 9(3)، 156-137.
8. قنبری‌ممان، حسنعلی؛ مریدی، فاضل، پهلوانی، مهدی (1400). ارائه چارچوبی برای ارزیابی اقتصادی طرح‌های پالایشی: مطالعه موردی مجتمع پالایشی سیراف. فصلنامه اقتصاد و الگوسازی، 12(3)، 165-193.
9. مزینی، امیرحسین (۱۳۹۷). تأملی بر نرخ تنزیل اجتماعی و رویکرد‌های محاسبه و کاربرد آن. نشریه راهبرد توسعه، ۵2، ۱۰۹.
10. منتظرحجت، امیرحسین؛ فرازمند، حسن؛ جعفرزاده حقیقی‌فرد، نعمت‌اله، عموری، دنیا (1401). تحلیل هزینه فایده کنترل پدیده ریزگردها آیا درختکاری کانون‌های ریزگرد داخلی استان خوزستان دارای توجیه اقتصادی است؟ فصلنامه انسان و محیط زیست، 62(3)، 121-136.
11. منتظرحجت، امیرحسین. (1395). اقتصاد محیط زیست: کاربردها، سیاست‌ها و تئوری. چاپ دوم، نشر تراوا، اهواز، ایران.
12. Afonso, A., Aubyn, M. (2009). Macroeconomic Rates of Return of Public and Private Investment: Crowding‐in and Crowding‐out Effects. The Manchester School, 77. 21- 39. [DOI:10.1111/j.1467-9957.2009.02117.x]
13. Amundsen, E., K., Nustad. (1964). Kinn-Forming and Destroying Activities of Saliva, Istitute of physiology, Norway: University of Oslo. [DOI:10.1111/j.1476-5381.1964.tb01600.x]
14. Andrade, j., S., Duarte, A., P. (2016). Crowding-in and Crowding-out Effects of Public Investments in the Portuguese Economy. International Review of Applied Economics, 30, No. 4. 488 - 506. [DOI:10.1080/02692171.2015.1122746]
15. Arrow, K., Cropper, M., Eads, G., Hahn, R., Lave, L., Noll, R., Portney, P., Russell, M., Schmalensee, R., Smith, V., Stavins, R. (1996). Benefit-cost analysis in environmental, health, and safety regulation. American Enterprise Institute, The Annapolis Center, and Resources for the Future. [DOI:10.1126/science.272.5259.221]
16. Aschauer, D., A. (1989). Is Public Expenditure Productive? Journal of Monetary Economics 23, No. 2. 177 - 200. [DOI:10.1016/0304-3932(89)90047-0]
17. Azar, S., A. (2007). Measuring the US social discount rate. Appl Financ Econ Lett; 3(1). 6-63. [DOI:10.1080/17446540600771068]
18. Baumol, W., J. (1968). on the social rate of discount. Am Econ Rev; 58. 788-802.
19. Bradford, D., F. (1975). Constraints on government investment opportunities and the choice of discount rate. Am Econ Rev; 65(5). 99-187.
20. Broughel, J. (2021). The Seen and the Unseen in Cost-Benefit Analysis. Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=3585146- or http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.3585146 [DOI:10.2139/ssrn.3585146]
21. Burgess, D., F. (2013). Reconciling alternative views about the appropriate social discount rate. Journal Publ Economic; 97. 9-17. [DOI:10.1016/j.jpubeco.2012.08.009]
22. Burgess, D., F., Zerbe, R., O. (2011). Appropriate discounting for benefit-cost analysis. J Benefit Cost Anal; 2(2). 1-20. [DOI:10.2202/2152-2812.1065]
23. Castillo, J.G. Zhangallimbay, D.The social discount rate in the evaluation of investment projects: an application for Ecuador. CEPAL Review, 134, Feb 2022, p. 75 - 95 [DOI:10.18356/16840348-2021-134-4]
24. Daneshmand, A., Jahangard, E. and abdollah-Milani, M. (2018). A time preference measure of the social discount rate for Iran. Journal of Economics Structures, 7(29), 1-10. [DOI:10.1186/s40008-018-0127-x]
25. DOI: https://doi.org/10.18356/16840348-2021-134-4 [DOI:10.18356/16840348-2021-134-4.]
26. European Commission, (2014). Guide to Cost-Benefit Analysis of Investment Projects, Economic Appraisal Tool for Cohesion Policy 2014-2020; 2015https://www.tja.ee//
27. European Commission, Guide to cost-benefit analysis of investment projects: economic appraisal tool for cohesion policy 2014-2020, 2014.
28. Evans, D. (2004). A social discount rate for France, Applied Economics Letters, NO.11. 803-808. [DOI:10.1080/1350485042000254638]
29. Evans, D., J., Sezer, H. (2004). Social Discount Rates for Six Major Countries, Applied Economics Letters 11: 57-60. [DOI:10.1080/135048504200028007]
30. Evans, D., Sezer, H., A. (2004). Time preference measure of the social discount rate for the UK. Applied Economics, 34. [DOI:10.1080/00036840210128753]
31. Evans, D. (2005). The Elasticity of marginal utility of consumption: Estimates for 20 OECD countries. Fiscal Studies, 26. [DOI:10.1111/j.1475-5890.2005.00010.x]
32. Evans, D., Sezer, H. (2005). Social discount rates for member countries of the European :union:. J of Econ Stud; 32. 47-59. [DOI:10.1108/01443580510574832]
33. Feldstein, M. (1972). The inadequacy of weighted discount rates. In: Layard R, editor. Cost-benefit analysis. Harmondsworth, UK: Penguin. 232-311.
34. Feldstein, M., S. (1964). The Social Time Preference Discount Rate in Cost Benefit Analysis. The Economic Journal, 74, No. 294. 360 - 379. [DOI:10.2307/2228484]
35. Fellner, W. (1967). Operational Utility; The Theoretical Background and Measurement, in Fellner W. (ed.) Ten Economics Studies in the Tradition of Irving Fisher, New York: John Wiley.
36. Fisher, I. (1927). A Statistical Method for Measuring Marginal Utility and Testing the Justice of Progressive Income. London: Macmillan.
37. Frisch, R. (1932). A Complete System for Computing all Direct and Cross Demand Elasticities in a Model with Many Sectors, Econometrica, 27, 177-196. [DOI:10.2307/1909441]
38. Groome, B., Maddison, D. (2018). Non-Identical Quadruplets: Four New Estimates of the Elasticity of Marginal Utility for the UK. Centre for climate change Economics and Policy, working paper No. 141.
39. Halicioglu, F., Karatas C. (2013). A social discount rate for Turkey. Qual Quantity. 47. 91-108. [DOI:10.1007/s11135-011-9585-z]
40. Halicioglu, F., Karatas, C. (2011). Estimation of economic discounting rate for practical project appraisal: the case of Turkey. J Develop Area. 45(1). 66-155. [DOI:10.1353/jda.2011.0015]
41. Harrison, M. (2010). Valuing the future: the social discount rate in cost-benefit analysis. http://ssrn.com/abstract=1599963, Accessed date: 1 September 2017.
42. Harrod, R., F. (1948). Towards a Dynamic Economics, Some Recent Developments of Economic Theory, Macmillan Co. LTD. London: 75-91.
43. Hatano, T. (2010). Crowding-in Effect of Public Investment on Private Investment. Public Policy Review, 6, No. 1. 105 - 120.
44. Heal, G., M., Dasgupta, P. (1981). Economic Theory and exhaustible Reasources, Cambridge University Press, UK: Vol. 7, 290-308. [DOI:10.1017/CBO9780511628375]
45. Jones, G., T. (1993). The Social Discount Rate for Land Use Projects in India, Comment, Journal of Agricultural Economics, No, 44, 160-165. [DOI:10.1111/j.1477-9552.1993.tb00260.x]
46. Kaplan, Z. (2014). The social cost-benefit analysis of investment projects and sample application Master Thesis Gazi University Institude of social sciences, Turkish.
47. Kazlauskiene, V., Stundziene, A. (2016). Estimation of social discount rate for Lithuania. Trendy Ekonomiky a Managementu. 10(26). 39-47. [DOI:10.13164/trends.2016.26.39]
48. Kula, E. (1984). Derivation of social time preference rates for the United States and Canada. Q Journal Economic. 99. 82-173. [DOI:10.2307/1883131]
49. Kula, E. (1987). Social interest rate for public sector appraisal in the United Kingdom, the United States and Canada. Proj Apprais. 2(3). 74-169. [DOI:10.1080/02688867.1987.9726623]
50. Kula, E. (2004). Estimation of a social rate of interest for India. J Agric Econ. 55(1). 9-91. [DOI:10.1111/j.1477-9552.2004.tb00081.x]
51. Lind, R., C. (1982). Discounting for time and risk in energy policy, Baltimore and Washingtone, DC: Johns Hopkins University Press and Resources for the future.
52. Lopez, Humberto. (2008). the Social Discount Rate: Estimates for Nine Latin American Countries, the World Bank Policy Research Working Paper 39-46. [DOI:10.1596/1813-9450-4639]
53. Marglin, S. (1963). The Opportunity Cost of Public Investment, Quarterly Journal of Economics, 77, 274-289. [DOI:10.2307/1884403]
54. Mozayani, A., Sahabi, B., & Asadi, M. (2021). Estimating Social Discount Rate Trend in Iran. Iranian Economic Review, 25(2), 191-203. doi: 10.22059/ier.2021.83445
55. Percoco, M. (2008). A social discount rate for Italy. Appl Econ Lett. 15(1). 7-13. [DOI:10.1080/13504850600706537]
56. Pigou, A., C. (1920). Some problems of Foreign Exchange, Published By: Oxford University Press, The Economic Journal, Vol.30, No. 120. 460-472. [DOI:10.2307/2222870]
57. Rambaud, S.,C. and Torrcillas, M.J. (2006). Social discount rate: A revision. Anales de estudios Economicos Empresariales, XVI, 75-98.
58. Ramsey, F., P. (1928). A mathematical theory of saving. Economic Journal. 38: 59-543. [DOI:10.2307/2224098]
59. Schad, M., John, J. (2012). Towards a social discount rate for the economic evaluation of health technologies in Germany: an exploratory analysis. Eur J Health Econ.13(2). 44-127. https://doi.org/10.1007/s10198-010-0292-9 [DOI:10.1007/s10198-010-0292-9.]
60. Secilmis, E. and Akbulut, H. (2019). Social Discount Rates for Six Transition Countries. Ekonomicky casopis. 67. 629-646.
61. Secilmis, E. and Akbulut, H. (2020). Estimation of a social discount rate for Turkey, Socio-Economic Planning Sciences, Elsevier, vol. 67(C). 78-85. [DOI:10.1016/j.seps.2018.10.001]
62. Sen, A. (1961). On optimizing the rate of saving, Economic Journal, Published By: Oxford Universit, 96-179.
63. Sharma, R., A., McGregor, M., J., Blyth, J., F. (1991). the social discount rate for land use projects in India. J Agric Econ. 42(1). 86-92. [DOI:10.1111/j.1477-9552.1991.tb00335.x]
64. Stern, N. (1977). Welfare Weights and the Elasticity of Marginal Utility of Income, in Artis M. and Nobay, R. (ed.) Proceedings of the Annual Conference of the Association of University Teachers of Economics, Blackwell.
65. Uzunkaya, Z., C., Uzunkaya, M. (2012). An estimation of the economic discount rate for Turkey. Republic of Turkey Ministry of Development. (In Turkish). kalkinma.gov.tr/.../Turkiye_icin_-Ekonomik_İndirgeme_Oranı_Tahmini.pdf.
66. Viscusi, W. Kip, The Social Discount Rate: Legal and Philosophical Underpinnings, 2022, Vanderbilt Law Research Paper No. 22-05, Available at http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.4083202 [DOI:10.2139/ssrn.4083202]
67. Weitzman, M., L. (2010), Risk-adjusted gamma discounting, Journal of Environmental Economics and Management 60. 1-13. [DOI:10.1016/j.jeem.2010.03.002]
68. Zhuang, J., Zhihong, L., Tun, L., Franklin, D. G. (2007). Theory and Practice in the Choice of Social Discount Rate for Cost-Benefit Analysis: A Survey, ERD Working Paper Series, No 94.
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Montazer-Hojat A H, Anvari I, Farshin N. Estimation of Social Discount Rate in Iran. qjfep 2024; 12 (46) :49-85
URL: http://qjfep.ir/article-1-1548-fa.html

منتظرحجت امیرحسین، انواری ابراهیم، فرشین نیلوفر. برآورد نرخ تنزیل اجتماعی در ایران. فصلنامه سیاست های مالی واقتصادی. 1403; 12 (46) :49-85

URL: http://qjfep.ir/article-1-1548-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 12، شماره 46 - ( فصلنامه سیاست های مالی و اقتصادی 1403 ) برگشت به فهرست نسخه ها
فصلنامه سیاستهای مالی و اقتصادی Quarterly Journal of Fiscal and Economic Policies
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 44 queries by YEKTAWEB 4660