|
تأثیر ادغام بالقوه بر خلق نقدینگی و کارایی در بانک‌های ایران
|
فرناز برخورداری*   ، محمدعلی دهقان دهنوی ، مصطفی سرگلزایی ، محمد رجایی باغسیایی |
| دانشگاه علامه طباطبائی |
|
|
چکیده: (1194 مشاهده) |
| ادغام اقدامی استراتژیک است که توسط مؤسسات مالی به‌منظور بهبود عملکرد مدیریتی صورت می‌گیرد. درواقع بانک‌ها همواره به دنبال تثبیت اقداماتشان در بازار جهت همگرایی به سطح بهینه هستند و ادغام آن را محقق ساخته و بانک‌ها را قادر می‌سازد تا هزینه‌های خود را کاهش دهند و به‌تبع آن کارایی را در سطوح تخصیصی و بهره‌وری بهبود بخشند. کشورهای بسیاری تجربه ادغام را دارند و لیکن وضعیت ادغام بانکی در ایران نتیجه مشخصی ندارد تا در مورد آن قضاوت شود. بنابراین نظر به اهمیت موضوع، هدف از این مطالعه بررسی وضعیت کارایی و خلق نقدینگی در شرایط قبل و بعد از ادغام با مجموعه‌ای از 32 بانک در دوره 1384-1399 با رویکرد برگر و باومن (2008) و تحلیل پوششی داده‌های دومرحله‌ای است. در این راستا هفت سناریو (شامل 6 ادغام دولتی- خصوصی و ادغام واقعی بانک سپه) در نظر گرفته شد. میانگین شاخص خلق نقدینگی در دوره قبل از ادغام مثبت به‌دست‌آمده و بعد از ادغام نیز نقدینگی افزایش یافت که می‌تواند به دلیل افزایش سرمایه بانک‌ها باشد. همچنین کارایی بعد از ادغام در 6 سناریو افزایش‌یافته و تنها یک سناریو کاهش نشان می‌دهد؛ بنابراین ضمن اینکه ادغام یکی از راهکارهای ارتقای کارایی بانک‌ها است، انتخاب شریک مناسب از مؤلفه‌های مهم موفقیت ادغام است. |
|
| واژه‌های کلیدی: ادغام و تملیک، کارایی، خلق نقدینگی، DEA دومرحله‌ای |
|
|
متن کامل [PDF 1606 kb]
(277 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
