|
تاثیر اندازه دولت و بازبودن تجاری بر بحران بانکی در ایران: کاربردی از روش جینگ و همکاران (2013)
|
میرهادی حسینی کندلجی*   ، داود محمودی نیا ، بهروز صادقی عمروآبادی ، محمد سعید ذبیحی دان |
| دانشگاه اراک |
|
|
چکیده: (2505 مشاهده) |
| نظام سرمایهداری از زمان وقوع انقلاب صنعتی، بحران‌های متعدد مالی، اقتصادی و بانکی را پشت سر گذاشته است. بحران‌های مالی، اقتصادی و بانکی اساساً نگران‌کننده هستند و نیاز به بررسی و تجزیه‌وتحلیل و تدوین سیاستهای مناسب برای پیشگیری و مدیریت بحران وجود دارد. در این پژوهش، پس از سنجش شاخص بحران مالی بر اساس روش پیشنهادی جینگ و همکاران (2013) با استفاده از مدل اقتصادسنجی لاجیت، به بررسی تأثیر اندازه دولت و درجه باز بودن تجاری بر بحران بانکی در ایران طی دوره زمانی سالهای 1350 تا 1396 پرداخته می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که اندازه دولت تأثیر مثبت و معناداری بر بحران بانکی داشته است. درواقع افزایش اندازه دولت منجر به افزایش بحران بانکی می‌شود. به همین دلیل، نقش دولت در اقتصاد باید کاهش یابد یا حداقل دولت در موارد ضروری در اقتصاد دخالت کند زیرا کاهش اندازه دولت در اقتصاد، رشد سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی را افزایش خواهد داد. درجه باز بودن تجاری تأثیر منفی و معناداری بر بحران بانکی داشته است و درواقع درجه باز بودن تجاری، بحران بانکی را کاهش داده است. با توجه به این نتایج پیشنهاد می‌شود که کشور ایران در راستای دستیابی به اهداف رشد و توسعه اقتصادی، سیاست باز بودن تجاری از جمله کاهش تدریجی تعرفههای وارداتی را با جدیت بیش‌تری پیگیری کند. |
|
| واژه‌های کلیدی: اندازه دولت، درجه باز بودن تجاری، بحران بانکی |
|
|
متن کامل [PDF 1131 kb]
(501 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
