این مقاله اثرات تغییرات جمعیتی را بر مخارج اجتماعی دولت از یک سو و از سوی دیگر نابرابری‌های اجزای مخارج بخش خصوصی را در طول سیکل زندگی مورد بررسی قرار می‌دهد. مهم‌ترین پرسش‌های این تحقیق بررسی میزان اثرپذیری مخارج دولت از تغییرات جمعیتی و همچنین، میزان اثر‌پذیری اجزای مخارج سیکل زندگی از فاکتورهای جمعیتی مانند سن، ویژگی‌های خانوار، طبقه سنی و نظایر آن است. به این منظور، جهت پاسخ به پرسش اول، تغییرات جمعیتی بر اساس یک شاخص ترکیبی تعریف و مهم‌ترین جزء مخارج دولت که بر اساس مباحث نظری، هزینه‌های سلامت و بهداشت هستند بر شاخص ترکیبی جمعیت و سایر متغیرها رگرس می‌شود. بر اساس نتایج به‌دست آمده از این بخش، هزینه‌های سلامت در ایران نیز با افزایش طبقات سنی جمعیت، در طول زمان و در بین طبقات سنی، روند صعودی معناداری به خود می‌گیرد. همچنین با استفاده از یک مدل مبتنی بر متغیرهای جمعیتی اجزای مختلف سیکل زندگی بخش خصوصی نشان می‌دهد که اجزای مخارج مصرفی خانوارها نخست؛ بر اساس طبقات سنی، الگوی خاص کوهانی‌شکل به خود می‌گیرند، دوم؛ با افزایش سن گروه‌ها برخی از اجزای مخارج مانند هزینه‌های سلامت و مراقبت‌های بلندمدت، به‌لحاظ میانگین روند صعودی
به خود می‌گیرند و به‌لحاظ نوسان نیز پراکندگی قابل توجهی بین مصرف گروه‌های سنی ایجاد می‌شود و برخی دیگر مانند مصرف انرژی و سوخت، ارتباط چندان معناداری با متغیرهای جمعیتی ندارند.