|
تحلیل رابطه میان مالکیت نهادی و ریسک سیستماتیک با تأکید بر نقش حاکمیت شرکتی: با استفاده از روش‌های گشتاور تعمیم‌یافته (GMM) و حداقل مربعات تعمیم‌یافته (EGLS)
|
حسین عامری*    |
| گروه حسابداری، دانشکده علوم اقتصادی و اداری |
|
|
چکیده: (18 مشاهده) |
| این پژوهش به بررسی نقش حاکمیت شرکتی در تعدیل رابطه میان مالکیت نهادی و ریسک سیستماتیک در بازار سرمایه ایران پرداخته است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشند. تعداد 632 سال- شرکت طی دوره‌ی زمانی 1395-1402 مورد بررسی قرار گرفته‌اند. برای تحلیل داده‌ها از دو مدل رگرسیونی مختلف، مدل گشتاورهای تعمیم‌یافته (GMM) و مدل حداقل مربعات تعمیم‌یافته (EGLS)، استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که مالکیت نهادی تأثیر مثبت و معناداری بر ریسک سیستماتیک دارد، به این معنا که هرچه میزان مالکیت نهادی بیشتر باشد، ریسک سیستماتیک شرکت‌ها نیز افزایش می‌یابد. همچنین، حاکمیت شرکتی به‌عنوان یک عامل تعدیل‌کننده می‌تواند بر شدت این رابطه تأثیر بگذارد. به‌ویژه، در شرایطی که سازوکارهای حاکمیت شرکتی به‌طور مؤثر عمل کنند، می‌توانند از اثر منفی مالکیت نهادی بر ریسک سیستماتیک بکاهند. این نتایج در هر دو مدل رگرسیونی GMM و EGLS با ضرایب معناداری تأیید شده و در سطح اطمینان 95% معتبر هستند. به‌طور کلی، یافته‌های این پژوهش تأکید می‌کند که تقویت حاکمیت شرکتی می‌تواند به کاهش ریسک سیستماتیک در بازار سرمایه ایران کمک کند. این تحقیق می‌تواند به مدیران و سیاست‌گذاران کمک کند تا با بهبود سازوکارهای حاکمیتی، اثرات منفی مالکیت نهادی را کاهش داده و ریسک سیستماتیک را کنترل کنند. |
|
| واژه‌های کلیدی: حاکمیت شرکتی، مالکیت نهادی، ریسک سیستماتیک، مدل GMM، مدل EGLS |
|
|
متن کامل [PDF 1094 kb]
(16 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
