|
ارزیابی کارایی نسبی و یکپارچه بازار سهام: رویکرد NDEA
|
سیده الهام افتخاریان   ، سید فرزاد هاشمی ، علی نعمتی* ، راضیه مهرجو ، مهناز احدزاده نمین |
| گروه حسابداری |
|
|
چکیده: (191 مشاهده) |
| مطالعات متعددی روش تحلیل پوششی داده‌ها را در زمینه بهینه‌سازی سبد سهام یا ارزیابی کارایی شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران به کار گرفته‌‌اند، اما به روش تحلیل پوششی داده‌های شبکه و شاخص‌های برگرفته از تحلیل‌های تکنیکال و بنیادی به‌طور همزمان کمتر توجه شده است. بنابراین با توجه به اهمیت موضوع، هدف این مقاله ارزیابی کارایی نسبی و یکپارچه بورس اوراق بهادار تهران با بهره‌گیری از مدل تحلیل پوششی داده‌های شبکه و «فرآیند تولید» و «فرآیند تولید مالی» با رویکردهای تحلیل بنیادی و تکنیکال در دوره زمانی 1393 - 1400 است. همچنین فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی و برنامه‌ریزی مخروطی مرتبه دوم به ترتیب برای تعیین اوزان مراحل اول و دوم و حل مسئله غیرخطی در مدل تجزیه کارایی ترکیبی مورد استفاده قرار گرفتند. به‌علاوه، بر اساس مقادیر کارایی سال‌های گذشته، با استفاده از رگرسیون ساده، به پیش‌بینی کارایی در سال 1400 پرداخته شد. نتایج نشان داد فرآیند تولید در تعریف کارایی کلی یک شرکت مهم‌تر است؛ در توزیع کارایی میان گروه‌های مختلف صنایع اختلاف معناداری وجود دارد؛ شرکت‌های خساپا و خودرو 100% کارایی کلی و صنعت خدمات فنی و مهندسی بالاترین میزان کارایی کلی را به دست آوردند؛ ارقام کارایی پیش‌بینی شده با ارقام واقعی کارایی در سال ۱۴۰۰ تا حد زیادی به یکدیگر نزدیک هستند. بر اساس نتایج، به سرمایه‌گذاران پیشنهاد می‌گردد جهت ایجاد پرتفوی سرمایه‌گذاری، توجه بیشتری به تحلیل بنیادی نمایند. همچنین به شرکت‌های با کارایی مرحله اول و دوم بالاتر توجه بیشتری نمایند؛ زیرا آن‌ها پیشنهاد سرمایه‌گذاری هستند. |
|
| واژه‌های کلیدی: تحلیل پوششی داده‌ها، تحلیل بنیادی، تحلیل تکنیکال، ارزیابی کارایی نسبی، بازار سهام. |
|
|
متن کامل [PDF 1099 kb]
(64 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
