در مقاله حاضر، رویکردی بنیادی به مساله توسعه با توجه به نقش نهاد مدرسه و معلمان در آن ارائه شده است. ابتدا توسعه را فراتر از افزایش درآمد ملی معنا کردیم و اهمیت مهارتهای شناختی و ارتباطی را در دستیابی به توسعه بررسی کردیم. سپس با توجه به پژوهشهای اقتصاددانان و دانشمندان علوم شناختی نشان دادیم که سنین ابتدایی زندگی در نهادینه شدن مهارتهای زندگی، نقشی اساسی ایفا می کند. در ادامه نقش نهاد مدرسه را در تربیت نسل آینده با بررسی برنامه های اجرا شده در کشورهای مختلف تبیین کردیم. سپس مدل پیشنهادی خود (تربیت متعادل) را بر اساس چهارچوب پیشنهادی لیکونا و نیز مهارتهای مشترک موجود در منابع بانک جهانی، سازمان جهانی بهداشت، توصیه های مجمع جهانی اقتصاد برای سال 2025 و OECD برای سال 2030، عرضه کردیم که در آن از فرهنگ خود و آموزه های وحیانیدر راستای آموزش مهارتها و تثبیت آنها استفاده شده است. برای سنجش نقش مدرسه در نهادینه کردن این مهارتها، پرسشنامه ای طراحی شد که در 5 حیطه، مهارتهای زندگی مورد تاکید WHOرا مورد سؤال قرار میدهد. پرسش شوندگان، 411 فارغ التحصیل از 10 مدرسه غیر انتفاعی اسلامی در شهر تهران بودند. بر اساس پرسشنامه، مهارت مدیریت اضطراب (و در حالت کلی احساسات) وضعیت چندان قابل قبولی در این افراد ندارد. همچنین همبستگی مهارت مدیریت اضطراب با هر چهار حیطه ی مهارتی دیگر بر اساس روش حداقل مربعات معمولی تأیید شد.
Mashhadiahmad M, Teimourzadeh A. The role of the school institution in development with a teacher empowerment approach. qjfep 2022; 10 (39) :67-115 URL: http://qjfep.ir/article-1-1414-fa.html
مشهدی احمد محمود، تیمورزاده امیرمحمد. نقش مدرسه و توانمندسازی معلمان در فرایند توسعه. فصلنامه سیاست های مالی واقتصادی. 1401; 10 (39) :67-115