بررسی روابط علی، تقارن و عدم تقارن منجر به شناخت صحیح سیاستگذار، جهت سیاستگذاری و برنامهریزی میشود. مطالعات زیادی در خصوص ارتباط بین متغیرها در سطح بین الملل و ایران انجام شده که عمدتاً حول روابط خطی متمرکز شدهاند. از آنجا که در ایران ارتباط غیرخطی و نامتقارن بین متغیر مصرف انرژی و توسعه مالی بر رشد اقتصادی تواما باهم انجام نگرفته است. هدف اصلی این پژوهش بررسی روابط غیرخطی و نامتقارن بین متغیر مصرف انرژی و توسعه مالی بر رشد اقتصادی ایران طی دوره 1395-1339 با استفاده از مدل خودرگرسیونی با توزیع با وقفه و علیت حاتمی - جی است. نتایج حاکی از آن است که کاهش در مصرف انرژی در ایران و در بلندمدت؛ رشد اقتصادی را افزایش میدهد در حالیکه در کوتاهمدت اثر منفی بر رشد دارد و یک علیت یکطرفه از سمت شوک منفی انرژی به رشد اقتصادی وجود دارد. از طرفی اثر توسعه مالی بر رشد اقتصادی اثری منفی بودهاست و فقط در کوتاهمدت با کاهش در میزان شاخصهای مالی میتوان به اثر مثبتی در رشد اقتصادی دست یافت و یک علیت یکطرفه از سمت شوک مثبت توسعه مالی به رشد اقتصادی وجود دارد. همچنین شوکهای مثبت و منفی سرمایه در بلندمدت و در کوتاهمدت اثر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی دارد و افزایش نیروی کار باعث افزایش تولید وکاهش نیروی کار منجر به کاهش تولید (در کوتاه مدت و بلندمدت) میشود.
Moradgholi F, Zamanian G, Hatefi Madjumerd M. The Impact of Energy Consumption, Financial Development on Economic Growth, Based on Nonlinear and Asymmetric Approach. qjfep 2020; 8 (29) :7-53 URL: http://qjfep.ir/article-1-1024-fa.html
مرادقلی فاطمه، زمانیان غلامرضا، هاتفی مجومرد مجید. تاثیر مصرف انرژی، توسعه مالی بر رشد اقتصادی ایران؛ مبتنی بر رهیافت غیرخطی و نامتقارن. فصلنامه سیاست های مالی واقتصادی. 1399; 8 (29) :7-53