---

از معماهایی که در مطالعات اقتصاد بین‌الملل وجود دارد قابل پیش‌بینی بودن نرخ ارز است. در دهه‌های گذشته تصور بر آن بوده که مدل‌های اقتصادی (به‌ویژه مدل‌های پولی) اساسی‌ترین ابزار پیش‌بینی نرخ ارز هستند. عملکرد ضعیف این مدل‌ها در پیش‌بینی نرخ ارز و حمایت ضعیف مطالعات تجربی از آنها باعث شد که نسبت به مفید بودن آنها در پیش‌بینی تردید جدی به‌وجود آید. هدف این مطالعه پیش‌بینی نرخ ارز با استفاده از الگوهای پولی مختلف و مقایسه نتایج حاصل از این الگوها با مدل گام تصادفی است. ابتدا با استفاده از آمارهای موجود مدل‌های پولی در نظر گرفته شده در دوره زمانی (۲۰۰۸-۱۹۷۳) با استفاده از روش VECM برآورد گردیده‌اند و پس از آن نرخ ارز با استفاده از این مدل‌ها برای دوره (۲۰۱۱-۲۰۰۹) محاسبه شده است. نتایج به‌دست آمده حاکی از آن است که مدل گام تصادفی عملکرد بهتری در مقایسه با مدل‌های پولی دارد، همچنین مدل پولی فرانکل-دورنبوش قادر است پیش‌بینی‌های بهتری را در مقایسه با مدل‌های پولی فرنکل- بیلسون، فرنکل-بیلسون با در نظر گرفتن انتظارات عقلایی و مدل فرانکل-دورنبوش با در نظر گرفتن انتظارات عقلایی ارائه دهد.

---

با پررنگ‌تر شدن وظایف رفاهی و حمایتی دولت برای دهک‏های پایین درآمدی، نقش مخارج اجتماعی دولت در دستیابی به اهداف کلان و توسعه‏ای کشورها اهمیت پیدا کرده است. به همین دلیل، در این پژوهش به بررسی تأثیر مخارج اجتماعی دولت در زمینه آموزشی و بهداشتی بر فقر، درآمد سرانه و نابرابری درآمدی پرداخته شده است. بدین منظور سیستمهای معادلههای همزمان با استفاده از اطلاعات دوره زمانی ۱۳۵۷ تا ۱۳۹۹ و روش گشتاورهای تعمیمیافته برآورد شدهاند. نتایج برآوردهای مثلث رشد- فقر-نابرابری نشان میدهد که رشد اقتصادی در اقتصاد ایران با توجه به سطح نابرابری درآمدی، فقرزا بوده است. به‌علاوه، هزینه‌های صرف شده در امور آموزشی موجب کاهش فقر شده؛ در حالی که شاخص کمبود مخارج بهداشتی چنین تأثیری نداشته است؛ بنابراین تخصیص صحیح مخارج دولت می‏تواند روابط میان مثلث یادشده را به سمت رشد فقرزدا و ریشه‏کنی فقر پیش ببرد.