بنگاههای صنعتی کشور می توانند در ایجاد و توسعه ظرفیتهای نوآوری و بهکارگیری آن در فرایند تولید نقش بسزایی داشته باشند. در این مقاله، ضمن تحلیل وضعیت جذب و نوآوری در ایران، عوامل مؤثر بر میزان هزینههای تحقیق و توسعه به عنوان شاخصی از ظرفیت جذب در صنایع ایران با استفاده از دادههای ترکیبی صنایع متوسط برای سالهای 1388-1392 و با بهکارگیری روش دادههای ترکیبی پویا (DPD) بررسی شده است. برای این منظور، کل صنایع کشور در قالب 23 صنعت بر اساس تقسیمبندی کدهای دورقمی ISIC، طبقهبندی شده است. نتایج این مطالعه نشان میدهد که اندازه بنگاهها، بهرهوری نیروی کار، ارزش تولید و صادرات، عوامل تعیینکننده فعالیتهای نوآورانه در بنگاههای صنعتی ایران هستند. از این رو، حمایت از آموزش نیروی کار توسط بنگاهها، ادغام بنگاهها و حمایت از افزایش اندازه بنگاهها، بهبود بسترهای تعامل بنگاهها داخلی با بنگاههای خارجی، تشویق بنگاهها به سمت صادرات محور شدن و حمایت از فعالیتهای مولد توصیه میشود.