گسترش جهانی شدن و رشد مبادلات تجاری بین اقتصادها، تأثیرپذیری اقتصادها از یکدیگر را افزایش داده است که از این میان، اقتصادهایی که سهم تبادلات تجاری آنها از تولید ناخالص داخلی بیشتر است (بازتر هستند)، بیشتر متأثر از تحولات جهانی، به ویژه تحولات در اقتصاد شرکای تجاری عمده‌شان، هستند. بر این اساس، این مطالعه با هدف بررسی اثر سیاست‌های پولی چین بر درجه باز بودن اقتصاد ایران طی سال‌های (2012-2002)، رابطه علیت بین متغیرهای پولی و تجاری این دو کشور را مورد تحلیل قرار می‌دهد. برای این منظور، از آزمون تصحیح خطای برداری، علیت گرنجری و وجود رابطه هم‌جعی جوهانسون- جوسیلیوس استفاده می‌شود. نتایج به‌دست آمده از این مطالعه بیانگر این واقعیت است که سیاست‌های پولی اعمال شده بر روی درجه بازبودن چین اثرگذارتر است تا ایران از طرفی نتایج آزمون گرنجر نشان‌می‌دهد که ارتباط دو سویه بین این دو متغیر وجود دارد، یعنی عرضه پول می‌تواند بر درجه باز بودن و همچنین درجه باز بودن می‌تواند بر عرضه پول در کشور چین تأثیر بگذارد و درجه باز بودن چین، درجه باز بودن ایران را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد.