در این مقاله به بررسی رابطه بین اندازه دولت و رشد اقتصادی و شناسایی سطح بهینه اندازه دولت در کشورهای عضو منتخب اوپک طی دوره زمانی 2015-1960 با استفاده از رویکرد پانل غیرخطی GMM پرداخته و نشان می‌دهیم که این رابطه از لحاظ آماری در مقادیر بالا و پایین سطح بهینه معنادار می‌باشد. در این مطالعه مخارج دولت به صورت درصدی از GDP به عنوان شاخصی برای اندازه دولت تعریف می‌شود. بر اساس یافته‌های تحقیق، حد آستانه بهینه در کشورهای مورد بحث معادل 19 درصد به‌دست آمد. نتایج نشان می‌دهند که اندازه دولت در رژیم اول تأثیر مثبت بر رشد اقتصادی گذاشته، در حالی که در رژیم دوم این تأثیر منفی می‌باشد. به عبارت دیگر، نتایج، فرضیه وجود منحنی آرمی را تأیید می‌کند. از سوی دیگر میانگین اندازه دولت در بین کلیه کشورهای تحت بررسی 7/24 درصد به دست آمد که بیانگر قرار گرفتن این کشورها در دامنه بازده نزولی مخارج دولتی می‌باشد. لذا اندازه دولت تا رسیدن به مقدار بهینه خود باید کاهش یابد.