اقتصاد‌دانان به اجماعی رسیده‌اند که بانک مرکزی مستقل می‌تواند کارایی سیاست پولی را با پیروی از یک قاعده سیاست پولی افزایش دهد. یکی از مهم‌ترین این قواعد، قاعده مک‌کالم است که در آن، بانکهای مرکزی را ملزم میکند تا نرخ رشد GDP اسمی را با استفاده از پایه پولی به عنوان یک ابزار سیاستی هدفگذاری نمایند. یکی از ویژگی‌های قاعده مک‌کالم استفاده از پایه پولی به جای نرخ بهره به عنوان ابزار سیاست پولی است که با نظام بانکداری بدون ربای ایران سازگاری دارد. این مقاله روش شبیه‌سازی وضعیت واقع نشده (شبیه‌سازی سناریویی) را به منظور ارزیابی امکان‌پذیری قاعده مک‌کالم به عنوان یک راهنمای سیاستی برای ایران در دو مدل ساده اقتصاد کلان به کار می‌برد. نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که پیروی از قاعده مک‌کالم می‌تواند به طور قابل ملاحظه‌ای نوسانات تولید ناخالص داخلی اسمی را کاهش دهد. همچنین تحلیل‌ها نشان می‌دهند که مسیر تصریح‌شده توسط این قاعده برای تغییرات پایه پولی می‌تواند به عنوان معیاری برای تصمیمات سیاستی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مورد استفاده قرار گیرد.
