:: دوره 3، شماره 12 - ( فصلنامه سیاست‌های مالی و اقتصادی معاونت امور اقتصادي – وزارت امور اقتصادي و دارايي 1394 ) ::
جلد 3 شماره 12 صفحات 104-79 برگشت به فهرست نسخه ها
سیاست‌های مالی و مطلوبیت خانوار: رویکرد یک مدل ریاضی
علی یونسی*، هادی غفاری، محمد حسین پورکاظمی
دانشگاه پیام نور استان مرکزی
چکیده:   (4705 مشاهده)

سیاست های مالی بر متغیرهای مختلفی از جمله مطلوبیت خانوار اثر می گذارند. حداکثر شدن مطلوبیت خانوار یکی از اهداف اقتصادی است و سیاست مالی که بتواند مطلوبیت خانوار را حداکثر نماید یک سیاست مالی بهینه خواهد بود. این تحقیق در پی یافتن نرخ رشد بهینه مخارج و درآمدهای دولت است که منجر به حداکثر شدن مطلوبیت می شود. برای دستیابی به هدف از رهیافت کنترل بهینه پویا و روش اصل ماکزیمم استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد نرخ رشد بهینه مخارج دولت تابع نرخ ترجیح زمانی، استهلاک، نرخ مالیاتها، پیشرفت فنی، کشش تولید نسبت به سرمایه گذاری بخش خصوصی و دولت، نسبت سرمایه گذاری بخش خصوصی و دولتی، موجودی سرمایه، ضریب تابع مطلوبیت و مقدار مخارج دوره قبل خواهد بود. همچنین نرخ رشد بهینه درآمدهای مالیاتی دولت تابع نسبت مخارج بخش خصوصی به بخش دولتی، نسبت سرمایه گذاری بخش دولتی به بخش خصوصی، نرخ استهلاک، موجودی سرمایه، پیشرفت فنی، کشش تابع تولید نسبت به سرمایه گذاری بخش خصوصی، کشش تابع تولید نسبت به سرمایه گذاری بخش دولتی است.

واژه‌های کلیدی: سیاست های مالی، مطلوبیت خانوار، تئوری کنترل بهینه پویا
متن کامل [PDF 367 kb]   (2916 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 3، شماره 12 - ( فصلنامه سیاست‌های مالی و اقتصادی معاونت امور اقتصادي – وزارت امور اقتصادي و دارايي 1394 ) برگشت به فهرست نسخه ها