پژوهشهای معدودی وجود دارد که تأثیر انگیزههای در سطح شرکت و وضعیت مالی شرکت را بر رفتار اجتناب مالیاتی شرکتها مورد مطالعه قرار داده باشند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین محدودیت در تأمین مالی و اجتناب مالیاتی شرکتها است. در این پژوهش محدودیت در تأمین مالی به عنوان متغیر مستقل و اجتناب مالیاتی به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شده است. برای این منظور اطلاعات مالی 102 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1388 تا 1394 بررسی شد. برای اندازهگیری محدودیت در تأمین مالی از شاخص کاپلان و زینگالس (1997) که توسط تهرانی و حصارزاده (1388) بومی شده است، استفاده شد و برای اجتناب مالیاتی نیز دو متغیر نرخ مؤثر مالیاتی و تفاوت دفتری مالیات مورد بررسی قرار گرفت. فرضیههای پژوهش بر اساس تکنیکهای آماری رگرسیون دادههای تابلویی به روش اثرات ثابت آزمون میشوند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین محدودیت در تأمین مالی و اجتناب مالیاتی شرکتها رابطه معناداری وجود ندارد.